Przyczyn agresywnych zachowań dziecka może być wiele. Zanim lekką ręką wymierzymy klapsa i wydamy osąd na temat złego wychowania, zastanówmy się, czy takie zachowanie dziecka nie wyrasta z poważnego podłoża i nie jest rozpaczliwym wołaniem o pomoc. Agresja u dzieci – zapraszamy do lektury!
Przyczyny – wychowanie, czy humor
Wśród najczęstszych przyczyn agresywnych zachowań u dzieci lekarze wymieniają nieodpowiednią ilość snu i odpoczynku (dziecko zmęczone jest marudne, a następnie rozdrażnione, nerwowe i agresywne), oglądanie niedostosowanych do wieku bajek, filmów lub gier komputerowych, zbyt dużą ilość czasu spędzanego przed monitorem/ekranem, przebywanie w otoczeniu kłócących się rodziców, agresywnych opiekunów lub rodzeństwo, brak poczucia bezpieczeństwa oraz zainteresowania, troski i uwagi ze strony rodziców.
A może choroba?
Warto uważnie przyjrzeć się dziecku i zastanowić, czy podłożem takich, a nie innych zachowań nie jest jakiś rodzaj zaburzenia psychicznego lub inny problem natury medycznej, np. ADHD, choroba dwubiegunowa, autyzm, schizofrenia czy też zespół Aspergera. Dziecko z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) charakteryzuje się tym, że jest m.in. agresywne, macha rękoma i nogami, kopie, skacze, wyrywa się, rozpycha, wtrąca, przerywa i nie przestrzega zasad. Chorobę afektywną dwubiegunową łatwo rozpoznać po tym, że w jednym momencie dziecko wręcz rozsadza energia: jest niecierpliwe, niespokojne, nerwowe, impulsywne i traci nad sobą panowanie, a w drugim wszystko to wycisza się, uspokaja, a do głosu dochodzi „zwykłe” rozdrażnienie wraz z smutkiem. Dzieci cierpiące na autyzm mają wielki problem z werbalizowaniem swoich myśli i uczuć oraz oceną sytuacji. Cierpią na zaburzone postrzeganie świata i otaczających je osób, co powoduje narastanie w nich stresu, napięcia, dyskomfortu, co na końcu przeradza się w napastliwość i agresję.
Dziecko chorujące na schizofrenię żyje w ciągłym poczuciu zagrożenia i niebezpieczeństwa. Narastająca paranoja, nieufność i strach wpędzają dziecko w zachowania agresywne, którymi próbuje się przed tym strachem bronić. Zespół Aspergera to zaburzenie w rozwoju i funkcjonowaniu układu nerwowego. Wystarczy nowa, nietypowa lub niekomfortowa sytuacja w życiu dziecka, aby zaczął w nim narastać silny niepokój, aż do wybuchu agresji.Mimo agresywnych, męczących i przykrych dla otoczenia zachowań musimy pamiętać, że w rzeczywistości oznacza to, że mały człowiek bardzo się z czymś męczy, coś go trapi i nie wie w jaki sposób sobie z tym poradzić.
Młody człowiek jest zagubiony i nieszczęśliwy. Jako rodzice i opiekunowie jesteśmy zobowiązani dać mu naszą uwagę, troskę i czas, aby wspólnie rozwiązać problem. Jeśli mamy problem ze znalezieniem odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego moje dziecko jest agresywne?” musimy zrobić wszystko, aby dziecku pomóc korzystając z pomocy specjalistów: psychologów, psychiatrów i pedagogów. Nikt nie oczekuje od rodzica specjalistycznej wiedzy, ale na wołanie o pomoc reagować musi każdy i zawsze.